Τα προβλήματα του Αμβρακικού με δύο λέξεις

ΒΟΝΙΤΣΑ  03 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ  2012 - ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΟΥ ΑΜΒΡΑΚΙΚΟΥ ΜΕ ΔΥΟ ΛΕΞΕΙΣ

Μια ακόμη ημερίδα για την σωτηρία του Αμβρακικού έγινε σήμερα στη Βόνιτσα Αιτωλοακαρνανίας. Διοργανωτής η βουλευτής της ΔΗΜΑΡ Νίκη Φούντα με συντονιστή τον δημοσιογράφο της ΝΕΤ Αντώνη Αλαφογιώργο. Παρόντες οι αντιπεριφερειάρχες των τριών πρώην νομών πέριξ του Αμβρακικού και οι Δήμαρχοι των πέριξ δήμων με εξαίρεση τους δημάρχους  Άρτας και Νικολάου Σκουφά οι οποίοι ήταν απόντες αλλά δεν έστειλαν έστω και ένα χαιρετισμό, Φορείς, Ψαράδες και κάτοικοι της περιοχής. Κοινή διαπίστωση όλων ότι ο Αμβρακικός πάσχει από έλλειψη οξυγόνου. Οι λύσεις/προτάσεις θα παρουσιασθούν σε νέα ημερίδα που θα πραγματοποιηθεί τον Μάρτιο παρουσία της Κεντρικής Ηγεσίας, Ευρωβουλευτών και εκπροσώπων κομμάτων. Ο σύλλογός όπως πάντα στη πρώτη γραμμή για την προστασία του Αμβρακικού, χαιρέτησε αυτή την πρωτοβουλία και περιέγραψε τα προβλήματα του Αμβρακικού με δύο λέξεις. Ακολουθεί η εισήγηση του προέδρου του συλλόγου μας.

Δύο πρόσφατες μελέτες η μία του Πανεπιστημίου Πατρών το 2008 και η άλλη του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων του 2010, κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι ο Αμβρακικός είναι στο μεγαλύτερο μέρος του ένας ανοξικός κόλπος. Από τα 10 με 15 μέτρα βάθος αρχίζει η υποξία με ποσοστό διαλυμένου οξυγόνου κάτω του 40% και από τα 20 μέτρα και κάτω το ποσοστό οξυγόνου είναι μηδενικό. Αυτό σημαίνει ότι τα οργανικά φορτία που δέχεται καθημερινά ο Κόλπος είναι πάρα πολλά και δεν μπορεί να τα αφομοιώσει. Τα οργανικά αυτά φορτία είναι φορτία αζώτου και φωσφόρου και δρουν σαν λιπάσματα για την ανάπτυξη του φυτοπλαγκτόν, κάνουν δηλαδή τον Κόλπο ευτροφικό. Την άνοιξη και το φθινόπωρο το φυτοπλαγκτόν προσκολλάται πάνω στα δίχτυα των ψαράδων τα βυθίζουν και δεν αλιεύουν. Αποτέλεσμα αυτού είναι να μειώνεται ο ζωτικός χώρος των ψαριών από την έλλειψη οξυγόνου και να κινούνται στα ρηχά όπου συνήθως υπεραλιεύονται. Λόγω δε της έλλειψης των ψαριών στις ανοξικές μάζες έχουν αναπτυχθεί πλήθη τσουχτρών ή κορέλια όπως τα ονομάζουν οι ψαράδες, τα οποία πλήθη πολλαπλασιάζονται με γοργούς ρυθμούς όταν επικρατούν υψηλές θερμοκρασίες. Οι τσούχτρες είναι ζωοπλαγκτικοί οργανισμοί και σε θολά και ανοξικά νερά έχουν το πάνω χέρι, τρέφονται με αυγά ψαριών, γαρίδων και έχουν εξαπλωθεί σε όλο τον Κόλπο, προξενώντας ζημιές στα δίχτυα των ψαράδων. Παρότι έχει διαταραχθεί σε μεγάλο βαθμό από ανθρώπινες δραστηριότητες η ισορροπία του οικοσυστήματος, αντί να παρθούν άμεσα μέτρα μείωσης των οργανικών φορτίων, δίδονται διπλασιασμοί σε δυναμικότητες μονάδων θαλάσσιας ιχθυοκαλλιέργειας, πράγμα που σημαίνει μεγαλύτερη μείωση του οξυγόνου και αύξηση των ανοξικών μαζών. Από παραγωγή 1000 τόνων ψαριών ετησίως διαχέονται στον Αμβρακικό 42 τόνοι φωσφόρου. Παραγωγή 10.000 τόνων από όλες τις μονάδες του Αμβρακικού σημαίνει 420 τόνους φωσφόρου ετησίως στο βυθό του. Το 2010 δαπανήθηκαν 1.507.200, ευρώ για την δημιουργία, εγκατάσταση και πιλοτική λειτουργία δικτύου 8 αυτομάτων τηλεμετρικών σταθμών παρακολούθησης της ποιότητας των υδάτων σε πραγματικό χρόνο μεταξύ των οποίων και ένας στη θέση Παναγιά κοντά στις θαλάσσιες ιχθυοκαλλιέργειες τον οποίο κατέστρεψαν «άγνωστοι» ενώ οι υπόλοιποι δεν τέθηκαν ποτέ σε λειτουργία και το master plan της Πρέβεζας εξαφανίστηκε. Ο Φορέας Διαχείρισης γνωρίζει πολύ καλά τι συμβαίνει μέσα στον Αμβρακικό και αντί να εισηγηθεί μέτρα για την μείωση των οργανικών φορτίων, δέσμιος τοπικών αρχόντων μελών του Δ/Σ, γνωμοδοτεί υπέρ της διπλασιασμού δυναμικότητας μονάδων ιχθυοκαλλιέργειας και επιδίδεται στο κυνήγι των λαθροκυνηγών. Ασχολείται με το δένδρο ενώ έχει σχεδόν καεί το δάσος.

Όλοι λοιπόν γνωρίζουμε από τι πάσχει ο Αμβρακικός, αλλά κοιτάει ο καθένας να κάνει τη δουλειά του, και κανένας πολιτικός δεν έχει το θάρρος να αποφασίσει τη λήψη άμεσων μέτρων μείωσης των οργανικών φορτίων. Δεν χρειάζονται άλλες μελέτες ή να είναι επιστήμων κάποιος για να καταλάβει σε ποιο οριακό σημείο βρίσκεται ο Αμβρακικός σήμερα. Με μια μάσκα μπορεί να δεί τα νεκροταφεία οστράκων στις ακτές του Κέφαλου και της Λασκάρας. Μια εικόνα χίλιες λέξεις όπως και η εικόνα που κατέγραψε το βαθυσκάφος του Πανεπιστημίου Πατρών. ΟΙ μαζικοί θάνατοι που κατά καιρούς συμβαίνουν στις θαλάσσιες ιχθυοκαλλιέργειες, οι θάνατοι στις λιμνοθάλασσες και τα ποτάμια, το μπαντάρισμα της θάλασσας που συμβαίνει κάθε χρόνο  στην Αμφιλοχία και το Μάζωμα όπου χιλιάδες ψάρια ξεβράζονται ή σπαρταρούν στην επιφάνεια, είναι όλα αποτέλεσμα έλλειψης οξυγόνου. Ιδού λοιπόν η Ρόδος αγαπητοί αρμόδιοι, κάντε το «πήδημά» σας.   

Παύλος Χαραλάμπους