ΚΟΠΗ ΠΙΤΑΣ & Γ/Σ 2014 ΑΛΙΕΩΝ ΑΡΤΑΣ & ΕΝΕΡΓΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΑΜΒΡΑΚΙΚΟΥ

 

Έγινε χθές Κυριακή η Γ/Σ των Αλιέων Άρτας και των Ενεργών Πολιτών Αμβρακικού όπου εκτός των άλλων έκοψαν και την πρωτοχρονιάτικη πίτα τους. Οι Αλιείς και οι Ενεργοί Πολίτες αναφέρθηκαν σ όλα τα προβλήματα που έχει ο Αμβρακικός και διατύπωσαν θέσεις και προτάσεις πως μπορεί ένα υγιές οικοσύστημα του Αμβρακικού να επηρεάσει την βιώσιμη ανάπτυξη της περιοχής και κατέληξαν ότι το πρόβλημα του Αμβρακικού είναι ΠΟΛΙΤΙΚΟ και πρέπει τόσο οι τοπικοί και περιφερειακοί Παράγοντες όσο και η Κυβέρνηση να πάρουν άμεσα μέτρα για την μείωση των οργανικών φορτίων του Αμβρακικού, να τεθούν άμεσα σε λειτουργία οι αυτόματοι σταθμοί μέτρησης ρυπαντικών φορτίων των υδάτων που σκουριάζουν από το 2010 στις τάφρους και τα ποτάμια του Αμβρακικού και να παύσουν περιοδικά την λειτουργία όσων επιχειρήσεων δεν εφαρμόζουν τους περιβαλλοντικούς όρους λειτουργίας των. Επίσης τονίστηκε ότι επειδή η  άρχουσα τάξη δεν λαμβάνει υπ όψιν τις διαμαρτυρίες για την εφαρμογή της υπάρχουσας νομοθεσίας θα ασκούνται ένδικα μέσα προς πάσα κατεύθυνση. Ακολουθούν οι προτάσεις για την βιώσιμη ανάπτυξη του Αμβρακικού.

Για την αειφορική ανάπτυξη πέριξ του Αμβρακικού, στρατηγικός στόχος  είναι η προστασία του οικοσυστήματος το οποίο πρέπει να αντιμετωπισθεί ως ενιαίο και η αποκατάσταση της ποιότητας των υδάτινων πόρων και του υδρολογικού ισοζυγίου του Κόλπου. Για το λόγο αυτό πρέπει να ενταχθεί και το στόμιο στις ζώνες προστασίας, επειδή είναι καθοριστικό περιβαλλοντικό στοιχείο για το υδρολογικό ισοζύγιο του Κόλπου.

Η Περιφερειακή Ενότητα  Άρτας καταλαμβάνει το μεγαλύτερο μέρος των ζωνών του Εθνικού Πάρκου Αμβρακικού και ειδικά στην Α ζώνη όπου έχουμε και τους περισσότερους περιορισμούς. Οι περιοχές του βορείου-βορειοδυτικού Αμβρακικού που περιλαμβάνουν και τις περισσότερες λιμνοθάλασσες είναι οι λιγότερο ανεπτυγμένες και δεν υπάρχουν καθόλου υποδομές για οικοτουριστικές δραστηριότητες πρέπει για τους παραπάνω λόγους να έχει προνομιακή μεταχείριση και αντισταθμιστικά οφέλη σε σχέση με τους άλλους δύο νομούς.

Δεν μπορούμε να μιλάμε για αναπτυξιακές δραστηριότητες χωρίς να αποκαταστήσουμε την υγεία του ασθενή. Και δεν μπορούμε να μιλάμε για εντατικές ιχθυοκαλλιέργειες και δεξαμενές καυσίμων μέσα σε ένα κλειστό Κόλπο, μέσα σε ένα ενιαίο οικοσύστημα. Πρωταρχικός στόχος μας λοιπόν πρέπει να είναι η αποκατάσταση της ποιότητας των υδάτινων πόρων με δράσεις προστασίας και διαχείρισης του φυσικού περιβάλλοντος όπως αποχετευτικών δικτύων, βιολογικών καθαρισμών σε πόλεις, τάφρους και ποτάμια, επεξεργασίας λυμάτων και διαχείρισης αστικών απορριμμάτων και συγχρόνως έργα για την αποκατάσταση του υδρολογικού ισοζυγίου του Κόλπου. Μετά πρέπει να αναπτύξουμε τις θαλάσσιες υποδομές. Δεν υπάρχει ούτε ένα αλιευτικό καταφύγιο ή λιμάνι που να μπορεί να δέσει σκάφος με βύθισμα πάνω από ένα μέτρο. Η κατασκευή αλιευτικού καταφυγίου – μαρίνας στη Σαλαώρα (και αναφέρω τη Σαλαώρα γιατί έχει βάθος 4 μέτρα και χρειάζεται μόνο ένα βραχίονα στη νοτιοδυτική πλευρά) και η κατασκευή ενός κέντρου ιστιοσανίδας και κωπηλασίας στο νταμάρι του λόφου της Σαλαώρας κοντά στο υπάρχον «λιμάνι», η ανάδειξη του λόφου της Σαλαώρας ως περιοχή ωραίου κάλους και μια ενδεχόμενη κατασκευή τηλεφερίκ για να λειτουργεί ως πόλος έλξης αλλά και να έχει εναλλακτική λύση ο περιηγητής να απολαύσει την μαγεία του τοπίου από ψηλά πρέπει να είναι στις άμεσες προτεραιότητες για να αρχίσει ο περιηγητής να προσεγγίζει το ενδότερα του Αμβρακικού και παράλληλα οι κάτοικοι της περιοχής να αντιληφθούν ένα άλλο είδος αειφορικής ανάπτυξης με οικοτουριστικές και αγροτοτουριστικές δραστηριότητες, μιάς ανάπτυξης με σεβασμό στη προστασία του περιβάλλοντος. Έτσι θα αρχίσει να στηρίζει όλες τις δράσεις προστασίας, γιατί εκεί θα έχει ανταποδοτικό όφελος και τα προϊόντα που παράγει θα έχουν προστιθέμενη αξία και θα είναι ανταγωνιστικά σε κάθε ράφι.

Θέτοντας ως στρατηγικό στόχο την αειφορική ανάπτυξη του φυσικού πλούτου του Αμβρακικού, οι επιπτώσεις από τις εντατικές ιχθυοκαλλιέργειες μέσα σε ένα κλειστό κόλπο είναι πολλές και για αυτό πρέπει να τους δοθούν κίνητρα μετεγκατάστασης σε ανοιχτή θάλασσα για να μειώσουμε άμεσα και γρήγορα τα οργανικά φορτία του Κόλπου αλλά και για να μη κινδυνέψουν ξανά από μαζικούς ψόφους οι ιχθυοκαλλιεργητές αλλά και ο Αμβρακικός από οικολογική καταστροφή. Θέτουμε περιορισμούς στις λιμνοθάλασσες όπου απαγορεύονται οι ιχθυοτροφές και τα αντιβιοτικά και από την άλλη φορτώνουμε το οικοσύστημα με τα οργανικά φορτία των ιχθυοκαλλιεργειών. Πρόκειται για αθέμιτο ανταγωνισμό και άνιση μεταχείριση. Και εδώ θέλω να κάνω μια παρένθεση να αλλάξουν οι κατευθύνσεις της υπουργικής απόφασης 25301/2003 στο Περιφερειακό χωροταξικό σχεδιασμό και αειφόρου ανάπτυξης της Περιφέρειας Ηπείρου όπου προτείνει την ανάπτυξη ιχθυοκαλλιεργειών μέσα στον Αμβρακικό και χερσαίες υδατοκαλλιέργειες σε 50.000,00 στρέμματα στα αλίπεδα του νομού  Άρτας, ενώ είχαμε τους μαζικούς θανάτους ψαριών το 1992,1998 και 2008 εξ αιτίας των ανοξικών μαζών και στα παράλια του νομού έχει υποχωρήσει ο υδροφόρος ορίζοντας και έχει καταληφθεί από υφάλμυρα νερά με κίνδυνο για τις όλες τις παράκτιες γεωργικές καλλιέργειες.

Πρέπει να ενισχυθούν οι  διαδημοτικές συνεργασίες και να αναπτυχθεί ένα δίκτυο θαλάσσιας συγκοινωνίας μεταξύ Σαλαώρας, Ακτίου, Βόνιτσας, Πρέβεζας, Μενιδίου, Κόπραινας και Αμφιλοχίας όπου θα προσφέρονται στον περιηγητή όλες οι δυνατότητες επισκεψιμότητας της περιοχής.

Οι τάφροι και τα ποτάμια μπορούν να καθαρίζονται τακτικά με βυθοκόρο και να είναι πλωτά στις εκβολές τους ουτως ώστε να γίνουν επισκέψιμα και κατ αυτόν τον τρόπο αποκτούν περιβαλλοντική συνείδηση όλες οι δραστηριότητες της περιοχής που μέχρι σήμερα δεν κατανοούσαν την προστιθέμενη αξία των προϊόντων τους όταν προέρχονται από μια περιβαλλοντικά προστατευμένη και αναβαθμισμένη περιοχή.

Ετσι περιηγητές μπορούν με πλοιάρια να απολαύσουν την φυσική ομορφιά του Λούρου ως το δάσος Βαρνάβα, η τάφρος Ο να γίνει αλιευτικό καταφύγιο για αλιευτικά και περιηγητικά σκάφη γιατί θα έχουν άμεση πρόσβαση στον υδροβιότοπο της Τσουκαλιού- Ροδιά, από την τάφρο 3 μπορούν να επισκέπτονται με πλοιάρια το Φιδόκαστρο (Αρχαίο Άμβρακα) και την πανίδα της περιοχής και στον ποταμό Άραχθο η παρόχθια βλάστηση είναι υπέροχη ως την Ακροποταμιά.

Πίσω από την Κορωνησία μπορούν να κατασκευαστούν ξύλινες αποβάθρες, πλωτές ή σε πασσάλους για να μπορούν να δένουν αλιευτικά και ιστιοφόρα. Το ίδιο μπορεί να γίνει και στη Κόπραινα, όπως ακριβώς λειτουργούσε ως το 1912. Σε μια ξύλινη προβλήτα 100 μέτρων μέσα στη θάλασσα έδεναν μεγάλα εμπορικά σκάφη που διακινούσαν τα προϊόντα της περιοχής.

Ο κάμπος της Άρτας λόγω της μεγάλης ανάπτυξης των πτηνοτροφικών επιχειρήσεων χρειάζεται ένα εργοστάσιο επεξεργασίας κοτσιλιάς και φλούδας πορτοκαλιού και η καλύτερη θέση είναι στο ΧΥΤΑ.

Οι επεμβάσεις στις λιμνοθάλασσες να είναι τέτοιες που να μην αποκόπτονται από το υπόλοιπο οικοσύστημα και να τεθούν ανώτατα όρια στη φέρουσα ικανότητα ανα στρέμμα, ώστε να αποφεύγονται κερδοσκοπικές επεμβάσεις εις βάρος του περιβάλλοντος. Για τον εμπλουτισμό των λιμνοθαλασσών και του Αμβρακικού με ενδημικά είδη μπορεί να αξιοποιηθεί ο ιχθυογενετικός σταθμός Πωγωνίτσας Πρέβεζας και να διασφαλισθεί κατά τέτοιο τρόπο ο έλεγχος και η λειτουργία του για να μη καταλήξει στη σημερινή του μορφή. Μάλιστα ο καθηγητής Κλαουδάτος είχε κάνει μια πειραματική εργασία όπου από αυγομένες γαρίδες του Αμβρακικού μπορούσε να παραχθεί γόνος. Κατ αυτό τον τρόπο εμπλουτίζουμε τον Αμβρακικό και τις λιμνοθάλασσες με ενδημικά είδη και αυξάνουμε τις θέσεις εργασίας σε μια δυσμενή οικονομική για τη χώρα μας συγκυρία. 

Χρειάζεται μεγάλη προσοχή στη πρωτογενή παραγωγή όσον αφορά τη διασφάλιση ποιότητας και σήμανσης των προϊόντων της περιοχής. Αυτό δεν μπορεί να γίνει πριν αποκατασταθεί η ποιότητα των υδάτων του οικοσυστήματος και του περιβάλλοντος γιατί μπορεί να καταλήξει σε αρνητική διαφήμιση.

Οσον αφορά τις ΑΠΕ να δοθούν κίνητρα για οικιακά φωτοβολταϊκά συστήματα στους κατοίκους των ζωνών και να αποφευχθούν τα αιολικά πάρκα γιατί η περιοχή βρίσκεται στους δρόμους των μεταναστευτικών πουλιών αλλά και για λόγους αισθητικούς.

Οι δεξαμενές καυσίμων πρέπει να απομακρυνθούν από τον Αμβρακικό, γιατί είχαμε πολλές προσαράξεις δεξαμενοπλοίων και από τύχη δεν είχαμε διαρροή καυσίμων και οικολογική καταστροφή. Αν γίνει ένα ατύχημα η οικολογική καταστροφή θα είναι ανεπανόρθωτη. Εως ότου φύγουν οι δεξαμενές να εισέρχονται στον Κόλπο μόνο διπύθμενα δεξαμενόπλοια.

Εκτός των έργων αποκατάστασης του θαλασσίου χώρου στο στόμιο, πρέπει να αυξάνονται οι ελάχιστες ποσότητες εκροών από την κατάντη των υπαρχουσών φραγμάτων  για την αποκατάσταση του υδρολογικού ισοζυγίου αλλά και να μη κατασκευαστούν άλλα φράγματα.

Να δοθεί προτεραιότητα στην ανάδειξη μνημείων που βρίσκονται στην Α και Β ζώνη και να κατασκευασθούν μονοπάτια για περιπάτους περιηγητών που σε συνδυασμό με θαλάσσιες διαδρομές να μπορούν να απολαύσουν όλη τη χλωροπανίδα και τις ομορφιές του οικοσυστήματος. Ο ποδηλατόδρομος Άρτας- Σαλαώρας πρέπει να είναι μέσα στις προτεραιότητες.

Το Κέντρο Πληροφόρησης Σαλαώρας πρέπει να παραχωρηθεί από τη ΔΕΠΟΣ στον δήμο Άρτας για να το λειτουργεί και σαν τουριστικό γραφείο προβολής το ισόγειο και στον Φορέα Διαχείρισης Αμβρακικού τον όροφο όπως μέσω της ΚΥΑ ορίζεται σαν έδρα του. Είναι παράλογο το κράτος να πληρώνει ενοίκια τη στιγμή που υπάρχει το κτίριο αυτό και το οποίο κινδυνεύει να καταρρεύσει από τις φθορές και την εγκατάλειψη.

Για να υπάρχει βιώσιμο μέλλον στον Αμβρακικό, χρειάζεται ενίσχυση των ΟΤΑ και επιχειρήσεων για την αποτελεσματική επεξεργασία όλων των ειδών αποβλήτων, συνεχής καταγραφή των εποχιακών διακυμάνσεων όλων των οργανικών φορτίων εντός του Κόλπου και στις εκβολές των τάφρων και των ποταμών και αποτίμηση της φέρουσας ικανότητας του κόλπου για όλα τα εισερχόμενα ρυπαντικά φορτία, συνεχής έλεγχος όλων των παραγωγικών δραστηριοτήτων και αυστηρή εφαρμογή της νομοθεσίας. Επίσης πρέπει να συγκροτηθεί ένα αποτελεσματικό δίκτυο εργαστηρίων και επιστημόνων (ερευνητικά ιδρύματα και Φορείς της περιοχής) για τη λήψη μέτρων προστασίας και εξυγίανσης του θαλάσσιου περιβάλλοντος. Δυστυχώς έχουν περάσει 3 χρόνια από την εγκατάσταση των 8 αυτομάτων σταθμών μέτρησης της ποιότητας των υδάτων στις τάφρους και τα ποτάμια πέριξ του Αμβρακικού και δεν έχουν τεθεί ακόμη σε λειτουργία.

Ο Αμβρακικός με το οικοσύστημά του είναι το διαβατήριο και το σήμα κατατεθέν (πιστοποίηση τόπου προέλευσης ανωτέρας ποιότητας) για όλα τα παραγόμενα προϊόντα της περιοχής (ψάρια, κοτόπουλα, τυριά, κρέατα, εσπεριδοειδή, ακτινίδια) και τους δίνει προστιθέμενη αξία.  ΌΤΑΝ όλοι οι κάτοικοι και παραγωγοί της περιοχής μας συνειδητοποιήσουν την τεράστια αξία που προσδίδει και μπορεί ακόμη να δώσει ο Αμβρακικός στα προϊόντα τους, τον δουν δηλαδή ως εργαλείο marketing, ΤΟΤΕ θα τον προσέχουν σαν τα μάτια τους.