ΛΙΓΗ ΑΠΟ ΤΗ ΜΑΓΕΙΑ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ ΣΤΟΝ ΑΜΒΡΑΚΙΚΟ ΜΑΣ (ΡΟΖ ΦΛΑΜΙΓΚΟ 25-12-2013)

Ο Αμβρακικός ως εργαλείο ΜΑΡΚΕΤΙΝ προϊόντων της περιοχής μας

ΑΕΙΦΟΡΙΚΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΣΤΟΝ ΑΜΒΡΑΚΙΚΟ

Για την αειφορική ανάπτυξη πέριξ του Αμβρακικού, στρατηγικός στόχος  είναι η προστασία του οικοσυστήματος το οποίο πρέπει να αντιμετωπισθεί ως ενιαίο και η αποκατάσταση της ποιότητας των υδάτινων πόρων και του υδρολογικού ισοζυγίου του Κόλπου. Για το λόγο αυτό πρέπει να ενταχθεί και το στόμιο στις ζώνες προστασίας, επειδή είναι καθοριστικό περιβαλλοντικό στοιχείο για το υδρολογικό ισοζύγιο του Κόλπου.

Η Περιφερειακή Ενότητα  Άρτας καταλαμβάνει το μεγαλύτερο μέρος των ζωνών του Εθνικού Πάρκου Αμβρακικού και ειδικά στην Α ζώνη όπου έχουμε και τους περισσότερους περιορισμούς. Οι περιοχές του βορείου-βορειοδυτικού Αμβρακικού που περιλαμβάνουν και τις περισσότερες λιμνοθάλασσες είναι οι λιγότερο ανεπτυγμένες και δεν υπάρχουν καθόλου υποδομές για οικοτουριστικές δραστηριότητες πρέπει για τους παραπάνω λόγους να έχει προνομιακή μεταχείριση και αντισταθμιστικά οφέλη σε σχέση με τους άλλους δύο νομούς.

Δεν μπορούμε να μιλάμε για αναπτυξιακές δραστηριότητες χωρίς να αποκαταστήσουμε την υγεία του ασθενή. Και δεν μπορούμε να μιλάμε για εντατικές ιχθυοκαλλιέργειες και δεξαμενές καυσίμων μέσα σε ένα κλειστό Κόλπο, μέσα σε ένα ενιαίο οικοσύστημα. Πρωταρχικός στόχος μας λοιπόν πρέπει να είναι η αποκατάσταση της ποιότητας των υδάτινων πόρων με δράσεις προστασίας και διαχείρισης του φυσικού περιβάλλοντος όπως αποχετευτικών δικτύων, βιολογικών καθαρισμών σε πόλεις, τάφρους και ποτάμια, επεξεργασίας λυμάτων και διαχείρισης αστικών απορριμμάτων και συγχρόνως έργα για την αποκατάσταση του υδρολογικού ισοζυγίου του Κόλπου. Μετά πρέπει να αναπτύξουμε τις θαλάσσιες υποδομές. Δεν υπάρχει ούτε ένα αλιευτικό καταφύγιο ή λιμάνι που να μπορεί να δέσει σκάφος με βύθισμα πάνω από ένα μέτρο. Η κατασκευή αλιευτικού καταφυγίου – μαρίνας στη Σαλαώρα (και αναφέρω τη Σαλαώρα γιατί έχει βάθος 4 μέτρα και χρειάζεται μόνο ένα βραχίονα στη νοτιοδυτική πλευρά) και η κατασκευή ενός κέντρου ιστιοσανίδας και κωπηλασίας στο νταμάρι του λόφου της Σαλαώρας κοντά στο υπάρχον «λιμάνι», η ανάδειξη του λόφου της Σαλαώρας ως περιοχή ωραίου κάλους και μια ενδεχόμενη κατασκευή τηλεφερίκ για να λειτουργεί ως πόλος έλξης αλλά και να έχει εναλλακτική λύση ο περιηγητής να απολαύσει την μαγεία του τοπίου από ψηλά πρέπει να είναι στις άμεσες προτεραιότητες για να αρχίσει ο περιηγητής να προσεγγίζει το ενδότερα του Αμβρακικού και παράλληλα οι κάτοικοι της περιοχής να αντιληφθούν ένα άλλο είδος αειφορικής ανάπτυξης με οικοτουριστικές και αγροτοτουριστικές δραστηριότητες, μιάς ανάπτυξης με σεβασμό στη προστασία του περιβάλλοντος. Έτσι θα αρχίσει να στηρίζει όλες τις δράσεις προστασίας, γιατί εκεί θα έχει ανταποδοτικό όφελος και τα προϊόντα που παράγει θα έχουν προστιθέμενη αξία και θα είναι ανταγωνιστικά σε κάθε ράφι.

Θέτοντας ως στρατηγικό στόχο την αειφορική ανάπτυξη του φυσικού πλούτου του Αμβρακικού, οι επιπτώσεις από τις εντατικές ιχθυοκαλλιέργειες μέσα σε ένα κλειστό κόλπο είναι πολλές και για αυτό πρέπει να τους δοθούν κίνητρα μετεγκατάστασης σε ανοιχτή θάλασσα για να μειώσουμε άμεσα και γρήγορα τα οργανικά φορτία του Κόλπου αλλά και για να μη κινδυνέψουν ξανά από μαζικούς ψόφους οι ιχθυοκαλλιεργητές αλλά και ο Αμβρακικός από οικολογική καταστροφή. Θέτουμε περιορισμούς στις λιμνοθάλασσες όπου απαγορεύονται οι ιχθυοτροφές και τα αντιβιοτικά και από την άλλη φορτώνουμε το οικοσύστημα με τα οργανικά φορτία των ιχθυοκαλλιεργειών. Πρόκειται για αθέμιτο ανταγωνισμό και άνιση μεταχείριση. Και εδώ θέλω να κάνω μια παρένθεση να αλλάξουν οι κατευθύνσεις της υπουργικής απόφασης 25301/2003 στο Περιφερειακό χωροταξικό σχεδιασμό και αειφόρου ανάπτυξης της Περιφέρειας Ηπείρου όπου προτείνει την ανάπτυξη ιχθυοκαλλιεργειών μέσα στον Αμβρακικό και χερσαίες υδατοκαλλιέργειες σε 50.000,00 στρέμματα στα αλίπεδα του νομού  Άρτας, ενώ είχαμε τους μαζικούς θανάτους ψαριών το 1992,1998 και 2008 εξ αιτίας των ανοξικών μαζών και στα παράλια του νομού έχει υποχωρήσει ο υδροφόρος ορίζοντας και έχει καταληφθεί από υφάλμυρα νερά με κίνδυνο για τις όλες τις παράκτιες γεωργικές καλλιέργειες.

Πρέπει να ενισχυθούν οι  διαδημοτικές συνεργασίες και να αναπτυχθεί ένα δίκτυο θαλάσσιας συγκοινωνίας μεταξύ Σαλαώρας, Ακτίου, Βόνιτσας, Πρέβεζας, Μενιδίου, Κόπραινας και Αμφιλοχίας όπου θα προσφέρονται στον περιηγητή όλες οι δυνατότητες επισκεψιμότητας της περιοχής.

Οι τάφροι και τα ποτάμια μπορούν να καθαρίζονται τακτικά με βυθοκόρο και να είναι πλωτά στις εκβολές τους ουτως ώστε να γίνουν επισκέψιμα και κατ αυτόν τον τρόπο αποκτούν περιβαλλοντική συνείδηση όλες οι δραστηριότητες της περιοχής που μέχρι σήμερα δεν κατανοούσαν την προστιθέμενη αξία των προϊόντων τους όταν προέρχονται από μια περιβαλλοντικά προστατευμένη και αναβαθμισμένη περιοχή.

Ετσι περιηγητές μπορούν με πλοιάρια να απολαύσουν την φυσική ομορφιά του Λούρου ως το δάσος Βαρνάβα, η τάφρος Ο να γίνει αλιευτικό καταφύγιο για αλιευτικά και περιηγητικά σκάφη γιατί θα έχουν άμεση πρόσβαση στον υδροβιότοπο της Τσουκαλιού- Ροδιά, από την τάφρο 3 μπορούν να επισκέπτονται με πλοιάρια το Φιδόκαστρο (Αρχαίο Άμβρακα) και την πανίδα της περιοχής και στον ποταμό Άραχθο η παρόχθια βλάστηση είναι υπέροχη ως την Ακροποταμιά.

Πίσω από την Κορωνησία μπορούν να κατασκευαστούν ξύλινες αποβάθρες, πλωτές ή σε πασσάλους για να μπορούν να δένουν αλιευτικά και ιστιοφόρα. Το ίδιο μπορεί να γίνει και στη Κόπραινα, όπως ακριβώς λειτουργούσε ως το 1912. Σε μια ξύλινη προβλήτα 100 μέτρων μέσα στη θάλασσα έδεναν μεγάλα εμπορικά σκάφη που διακινούσαν τα προϊόντα της περιοχής.

Ο κάμπος της Άρτας λόγω της μεγάλης ανάπτυξης των πτηνοτροφικών επιχειρήσεων χρειάζεται ένα εργοστάσιο επεξεργασίας κοτσιλιάς και φλούδας πορτοκαλιού και η καλύτερη θέση είναι στο ΧΥΤΑ.

Οι επεμβάσεις στις λιμνοθάλασσες να είναι τέτοιες που να μην αποκόπτονται από το υπόλοιπο οικοσύστημα και να τεθούν ανώτατα όρια στη φέρουσα ικανότητα ανα στρέμμα, ώστε να αποφεύγονται κερδοσκοπικές επεμβάσεις εις βάρος του περιβάλλοντος. Για τον εμπλουτισμό των λιμνοθαλασσών και του Αμβρακικού με ενδημικά είδη μπορεί να αξιοποιηθεί ο ιχθυογενετικός σταθμός Πωγωνίτσας Πρέβεζας και να διασφαλισθεί κατά τέτοιο τρόπο ο έλεγχος και η λειτουργία του για να μη καταλήξει στη σημερινή του μορφή. Μάλιστα ο καθηγητής Κλαουδάτος είχε κάνει μια πειραματική εργασία όπου από αυγομένες γαρίδες του Αμβρακικού μπορούσε να παραχθεί γόνος. Κατ αυτό τον τρόπο εμπλουτίζουμε τον Αμβρακικό και τις λιμνοθάλασσες με ενδημικά είδη και αυξάνουμε τις θέσεις εργασίας σε μια δυσμενή οικονομική για τη χώρα μας συγκυρία. 

Χρειάζεται μεγάλη προσοχή στη πρωτογενή παραγωγή όσον αφορά τη διασφάλιση ποιότητας και σήμανσης των προϊόντων της περιοχής. Αυτό δεν μπορεί να γίνει πριν αποκατασταθεί η ποιότητα των υδάτων του οικοσυστήματος και του περιβάλλοντος γιατί μπορεί να καταλήξει σε αρνητική διαφήμιση.

Οσον αφορά τις ΑΠΕ να δοθούν κίνητρα για οικιακά φωτοβολταϊκά συστήματα στους κατοίκους των ζωνών και να αποφευχθούν τα αιολικά πάρκα γιατί η περιοχή βρίσκεται στους δρόμους των μεταναστευτικών πουλιών αλλά και για λόγους αισθητικούς.

Οι δεξαμενές καυσίμων πρέπει να απομακρυνθούν από τον Αμβρακικό, γιατί είχαμε πολλές προσαράξεις δεξαμενοπλοίων και από τύχη δεν είχαμε διαρροή καυσίμων και οικολογική καταστροφή. Αν γίνει ένα ατύχημα η οικολογική καταστροφή θα είναι ανεπανόρθωτη. Εως ότου φύγουν οι δεξαμενές να εισέρχονται στον Κόλπο μόνο διπύθμενα δεξαμενόπλοια.

Εκτός των έργων αποκατάστασης του θαλασσίου χώρου στο στόμιο, πρέπει να αυξάνονται οι ελάχιστες ποσότητες εκροών από την κατάντη των υπαρχουσών φραγμάτων  για την αποκατάσταση του υδρολογικού ισοζυγίου αλλά και να μη κατασκευαστούν άλλα φράγματα.

Να δοθεί προτεραιότητα στην ανάδειξη μνημείων που βρίσκονται στην Α και Β ζώνη και να κατασκευασθούν μονοπάτια για περιπάτους περιηγητών που σε συνδυασμό με θαλάσσιες διαδρομές να μπορούν να απολαύσουν όλη τη χλωροπανίδα και τις ομορφιές του οικοσυστήματος. Ο ποδηλατόδρομος Άρτας- Σαλαώρας πρέπει να είναι μέσα στις προτεραιότητες.

Το Κέντρο Πληροφόρησης Σαλαώρας πρέπει να παραχωρηθεί από τη ΔΕΠΟΣ στον δήμο Άρτας για να το λειτουργεί και σαν τουριστικό γραφείο προβολής το ισόγειο και στον Φορέα Διαχείρισης Αμβρακικού τον όροφο όπως μέσω της ΚΥΑ ορίζεται σαν έδρα του. Είναι παράλογο το κράτος να πληρώνει ενοίκια τη στιγμή που υπάρχει το κτίριο αυτό και το οποίο κινδυνεύει να καταρρεύσει από τις φθορές και την εγκατάλειψη.

Για να υπάρχει βιώσιμο μέλλον στον Αμβρακικό, χρειάζεται ενίσχυση των ΟΤΑ και επιχειρήσεων για την αποτελεσματική επεξεργασία όλων των ειδών αποβλήτων, συνεχής καταγραφή των εποχιακών διακυμάνσεων όλων των οργανικών φορτίων εντός του Κόλπου και στις εκβολές των τάφρων και των ποταμών και αποτίμηση της φέρουσας ικανότητας του κόλπου για όλα τα εισερχόμενα ρυπαντικά φορτία, συνεχής έλεγχος όλων των παραγωγικών δραστηριοτήτων και αυστηρή εφαρμογή της νομοθεσίας. Επίσης πρέπει να συγκροτηθεί ένα αποτελεσματικό δίκτυο εργαστηρίων και επιστημόνων (ερευνητικά ιδρύματα και Φορείς της περιοχής) για τη λήψη μέτρων προστασίας και εξυγίανσης του θαλάσσιου περιβάλλοντος. Δυστυχώς έχουν περάσει 3 χρόνια από την εγκατάσταση των 8 αυτομάτων σταθμών μέτρησης της ποιότητας των υδάτων στις τάφρους και τα ποτάμια πέριξ του Αμβρακικού και δεν έχουν τεθεί ακόμη σε λειτουργία.

Ο Αμβρακικός με το οικοσύστημά του είναι το διαβατήριο και το σήμα κατατεθέν (πιστοποίηση τόπου προέλευσης ανωτέρας ποιότητας) για όλα τα παραγόμενα προϊόντα της περιοχής (ψάρια, κοτόπουλα, τυριά, κρέατα, εσπεριδοειδή, ακτινίδια) και τους δίνει προστιθέμενη αξία.  ΌΤΑΝ όλοι οι κάτοικοι και παραγωγοί της περιοχής μας συνειδητοποιήσουν την τεράστια αξία που προσδίδει και μπορεί ακόμη να δώσει ο Αμβρακικός στα προϊόντα τους, τον δουν δηλαδή ως εργαλείο ΜΑΡΚΕΤΙΝ, ΤΟΤΕ θα τον προσέχουν σαν τα μάτια τους. 

Εθελοντικός καθαρισμός ακτών του Αμβρακικού Κόλπου

Η οικονομική κρίση τα ισοπέδωσε όλα, ακόμη και τις λιγοστές ελπίδες μας για ενα καλύτερο αύριο στον Αμβρακικό Κόλπο, και έτσι σχεδόν καθ όλη την διάρκεια του έτους περιπέσαμε σε απραξία.
Τα καλα νέα είναι ότι από τον Αύγουστο και μετά αποσυντέθηκε η μάκα και λιγοστέψαν τα κορέλια και έτσι οι ψαράδες του Αμβρακικού 'εβγαλαν τουλάχιστον τα έξοδά τους.

Δεν πρέπει όμως να ξεχνούμε τις δράσεις μας και στα πλαίσια του Παγκόσμιου Εθελοντικού Καθαρισμού των ακτών, μέλη μας σε συνεργασία με τον Φορέα Διαχείρισης Υγροτόπων Αμβρακικού, αυτό το ΣΑΒΒΑΤΟ 21 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ ΚΑΙ ΩΡΑ 9.30 ΤΟ ΠΡΩΙ δίνουν ραντεβού στο λιμάνι της Σαλαώρας για να καθαρίσουν ακτές του Αμβρακικού.

Ακολουθεί δελτίο τύπου του Φορέα.

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

«Αποδεικνύουμε έμπρακτα την ευαισθησία μας για τον Αμβρακικό»

          Εθελοντικό καθαρισμό στην περιοχή από Σαλαώρα μέχρι Κορωνησία, διοργανώνουν ο Φορέας Διαχείρισης Υγροτόπων Αμβρακικού και οι Ενεργοί Πολίτες Αμβρακικού, το Σάββατο 21 Σεπτεμβρίου 2013, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Εθελοντικού Καθαρισμού Ακτών.

          Καλούμε όλους τους πολίτες και τους φορείς να συμμετέχουν στην εθελοντική αυτή προσπάθεια που έχει ως βασικό σκοπό την ενημέρωση, ευαισθητοποίηση και την ενεργό συμμετοχή πολιτών για την προστασία του Εθνικού Πάρκου Υγροτόπων Αμβρακικού.

Σημείο συνάντησης: Φάρος Σαλαώρας στις 9:30 το πρωί

Σας περιμένουμε!

Μάκα και κορέλια φέρνουν τους ψαράδες του Αμβρακικού σε απόγνωση!

ΑΛΙΕΥΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΔΗΜΟΥ ΑΡΤΑΙΩΝ

47100 Ανέζα – ΑΡΤΑ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Όπως κάθε χρόνο οι ψαράδες του Αμβρακικού έτσι και φέτος ετοιμάστηκαν για το ψάρεμα της γαρίδας, το μοναδικό είδος που μας κρατά ακόμη στην θάλασσα και δεν μας στέλνει στην ανεργία . Πολλοί από μας επένδυσαν 2.000 ως 4.000 ευρώ για την κατασκευή των διχτυών, με την ελπίδα να τα ξεχρεώσουν στο τέλος της αλιευτικής περιόδου και να βγάλουν και ένα μικρό μεροκάματο.

Δυστυχώς από τα πολλά οργανικά φορτία που δέχεται καθημερινά ο κόλπος έχει γίνει υπερτροφικός και αυξάνουν παράλληλα τις ανοξικές μάζες. Ειδικά φέτος παρότι είχαμε το πρόβλημα των κορελιών (μεδουσών) γέμισε ο Αμβρακικός και από μάκα, με αποτέλεσμα να πέφτει πάνω στα δίχτυα μας, να τα καταστρέφει λόγω του βάρους της κατά το ανέβασμα των διχτυών στα αλιευτικά μας σκάφη, αλλά και μετά να χρειαζόμαστε 3 με 4 μέρες να τα καθαρίσουμε για να ξαναπάμε για ψάρεμα. Ολοι οι συνάδελφοι ψαράδες βρίσκονται σε απόγνωση, με την Πολιτεία απούσα και ανίκανη να πάρει μέτρα για την μείωση των οργανικών φορτίων και την ανακούφιση των ψαράδων.

Καλούμε όλο τον κόσμο, τα κόμματα, την κυβέρνηση και την τοπική αυτοδιοίκηση να κάνει κάτι για να σώσει τον Αμβρακικό και τους ψαράδες τώρα, γιατί αύριο ίσως είναι αργά.

Ο Πρόεδρος

Παναγιώτου Σωτήριος

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ & ΤΟΠΙΚΟΙ ΑΡΧΟΝΤΕΣ

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΝΕΡΓΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΑΜΒΡΑΚΙΚΟΥ ΚΟΛΠΟΥ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Στα πλαίσια του εορτασμού της παγκόσμιας ημέρας περιβάλλοντος της 5^ης Ιουνίου, φέτος θέλουμε να αφιερώσουμε αυτό το Δ/Τ  στην τοπική αυτοδιοίκηση, Περιφερειάρχες, Αντιπεριφερειάρχες και Δημάρχους, οι οποίοι στα λόγια και τις υποσχέσεις κάνουν «τόσα πολλά» για το περιβάλλον και τον Αμβρακικό, στις πράξεις όμως είναι πάντα κατώτεροι των περιστάσεων. Ας αναλογιστούν λοιπόν την χρονιά που πέρασε τι έκαναν για την προστασία του περιβάλλοντος και του Αμβρακικού, κάτι συγκεκριμένο και ουσιαστικό και όχι λόγια και εμείς πρώτοι θα τους επικροτήσουμε.

Βέβαια δεν αναμένουμε καλά λόγια από τους τοπικούς άρχοντες που ενοχλούνται πάντα όταν λέμε τα τεκταινόμενα στον Αμβρακικό με το όνομά τους. Ετσι δεν μπορούμε να αφήσουμε αναπάντητο το Δ/Τ που εξέδωσε ο αντιπεριφερειάρχης Πρέβεζας Στράτος Ιωάννου για το ζητούμενο αρμονικής συνύπαρξης ανθρώπου και φύσης στον Αμβρακικό Κόλπο, πράγμα που εμείς το επιδιώκουμε στην πράξη και δεν κάνουμε μόνο ευχές. Οσο γι αυτά που μας καταμαρτυρεί , αναφέρουμε ότι στην προκειμένη περίπτωση για τον ίδιο η σιωπή  θα ήταν χρυσός.

Τη στιγμή που ο Αμβρακικός από τα 15 με 20 μέτρα βάθος και πάνω έχει έλλειψη οξυγόνου από τα πολλά οργανικά φορτία που δέχεται καθημερινά, η Περιφερειακή Επιτροπή  Περιβάλλοντος Ηπείρου  της παράταξης κου Α. Καχριμάνη όπου ανήκει και ο ίδιος, ενέκρινε στις 07/09/2011 τον διπλασιασμό δυναμικότητας της μονάδας ΛΑΣΚΑΡΑ Α.Ε. από 239 σε 460 τόνους ψάρια ετησίως, πράγμα που σημαίνει περισσότερα οργανικά φορτία.

Στις 26/10/2011 η ίδια επιτροπή ενέκρινε τον διπλασιασμό της δυναμικότητας της μονάδας Β. ΛΕΟΝΤΙΤΣΗ Α.Ε.  από 230 σε 460 τόνους ψάρια ετησίως.

Στις 19/01/2012 η Περιφέρεια Δυτ. Ελλάδας ενέκρινε διπλασιασμό της δυναμικότητας της μονάδας ΕΥΡΥΑΛΟΣ ΕΠΕ στο Μενίδι Αιτωλοακαρνανίας.

Το Δεκέμβριο του 2011 η Περιφέρεια Ηπείρου ενέκρινε κονδύλι 55.350 ευρώ για την λειτουργία των 8 αυτόματων σταθμών μέτρησης που υπάρχουν στις τάφρους και τα ποτάμια περιξ του Αμβρακικού, είμαστε στον Ιούνιο του 2013 και αν κάποιος εισέλθει στο site του υδροβιότοπου του Αμβρακικού(motoring), θα διαπιστώσει ότι οι δείκτες είναι κολλημένοι στις 22/09/2010. Δόθηκαν τα χρήματα αυτά για την λειτουργία των σταθμών και εφ όσον δόθηκαν γιατί δεν λειτουργούν ή δοθήκαν να καλύψουν κάποια άλλη «τρύπα»;

Αν ακυρώθηκαν οι αποφάσεις των Περιφερειών για τον διπλασιασμό της δυναμικότητας των μονάδων ιχθυοκαλλιέργειας ας δώσει τις αποφάσεις στη δημοσιότητα ή να δώσει στην δημοσιότητα τις συστάσεις ή πρόστιμα που έχει επιβάλλει για παραβάσεις εφαρμογής περιβαλλοντικών όρων σε μονάδες τις περιοχής.

Ιδού η ΡΟΔΟΣ αγαπητοί τοπικοί «άρχοντες»!!!