Προτάσεις των Ενεργών Πολιτών για το χωροταξικό νομοσχέδιο των υδατοκαλλιεργειών

ΕΝΕΡΓΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΑΜΒΡΑΚΙΚΟΥ

47100 Ανέζα – Άρτα

Προς ΥΠΕΚΑ

Θέμα: Προτάσεις μας για το χωροταξικό νομοσχέδιο των υδατοκαλλιεργειών

Στα πλαίσια της διαβούλευσης του νομοσχεδίου για το χωροταξικό των υδατοκαλλιεργειών του υπουργείου περιβάλλοντος παραθέτουμε απόψεις και παρατηρήσεις μας, πολλές εκ των οποίων έχουν τεκμηριωθεί από πανεπιστημιακές μελέτες.

Στο Μεσογειακό Σχέδιο Δράσης του προγράμματος περιβάλλοντος του ΟΗΕ (United Nations Environment Program – Mediterranean Action Plan) που λειτουργεί στο πλαίσιο της σύμβασης της Βαρκελώνης για την προστασία της Μεσογείου, διαπιστώνει ότι οι θαλάσσιες εντατικές υδατοκαλλιέργειες αποτελούν σημαντικό παράγοντα ρύπανσης του θαλάσσιου περιβάλλοντος. Αντί αυτού σε καμία μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων δεν αναφέρεται ότι οι εντατικές ιχθυοκαλλιέργειες συνιστούν παράγοντα ρύπανσης για ευνόητους λόγους.

Το παραπάνω νομοσχέδιο αναφέρει ότι έχει γίνει μελέτη χωροθέτησης στον Αμβρακικό και η υπ αρ. 25301 ΦΕΚ αρ. φ. 1451/06.10.2003 του ΥΠΕΧΩΔΕ για την έγκριση του περιφερειακού πλαισίου χωροταξικού σχεδιασμού και αειφόρου ανάπτυξης της Περιφέρειας Ηπείρου προτείνει την ανάπτυξη της ιχθυοκαλλιέργειας σε κατάλληλα σημεία του Αμβρακικού και στην περιοχή Σαγιάδας. Η μελέτη χωροθέτησης στον Αμβρακικό έγινε τον Μάϊο του 2007 και ανέφερε ότι δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα με το οξυγόνο και δεν υπάρχει κορεσμός της φέρουσας ικανότητας καθώς οι μετρήσεις έγιναν μέχρι 10 μέτρα βάθος και 8 μήνες μετά είχαμε τον μαζικό θάνατο 900 τόνων ψαριών στις ιχθυοκαλλιέργειες της περιοχής Μενιδίου μέσα στον Αμβρακικό. Εδώ αποδεικνύεται η αναξιοπιστία της μελέτης αυτής και ότι έγινε κατά παραγγελία. Επίσης οι περισσότερες μονάδες είναι εγκατεστημένες στο στενό Λασκάρας και πόλης της Πρέβεζας, στο δρόμο δηλαδή που παίρνουν οι ιχθυοπληθυσμοί για να σοδιάσει ο Αμβρακικός και οι λιμνοθάλασσές του. Έτσι τα ελεύθερα ψάρια δεν κάνουν τον φυσιολογικό τους κύκλο μέσα στον Αμβρακικό για να βρούνε τροφή και περιφέρονται στα κλουβιά τρώγοντας την απορριπτόμενη τροφή όπου τις περισσότερες φορές αλιεύονται παράνομα από τους ίδιους τους ιχθυοκαλλιεργητές.

Βέβαια όσοι κατοικούμε σε κλειστούς κόλπους και παράκτιες περιοχές όπου λειτουργούν εντατικές θαλάσσιες υδατοκαλλιέργειες διαπιστώνουμε ιδίοις όμασι τις καταστροφικές των επιπτώσεις, εξ αιτίας των πολλών οργανικών φορτίων που εναποθέτουν καθημερινά στο βυθό της θάλασσας. Κάθε κιλό εκτρεφόμενου ψαριού χρειάζεται 2 κιλά τροφές για να φθάσει το εμπορεύσιμο βάρος του. Για κάθε κιλό εκτρεφόμενου ψαριού μένουν το λιγότερο 700 γραμμάρια πεταμένα κόπρανα, απορριπτόμενες ιχθυοτροφές, αντιβιοτικά, ορμόνες στείρωσης και κατάλοιπα χαλκούχων ενώσεων όπου εμποτίζονται οι δικτυωτοί κλωβοί για να καθαριστούν από τους ασβεστοφυκικούς οργανισμούς. Όλα αυτά παραλείπονται εσκεμμένως από τις μελέτες περιβαλλοντικών επιπτώσεων των μονάδων και έτσι κλειστοί κόλποι γέμισαν με θαλάσσιες εντατικές υδατοκαλλιέργειες.

Αν αθροίσουμε τις ποσότητες των οργανικών φορτίων που συσσωρεύονται γύρω και κάτω από τα κλουβιά σε ένα κλειστό κόλπο όπως ο Αμβρακικός όπου λειτουργούν από το 1990 22 μονάδες εκτροφής λαβρακιού-τσιπούρας ο οποίος έχει και πρόβλημα στρωμάτωσης και ανανέωσης των νερών, τα νούμερα είναι τεράστια. Οι 22 μονάδες παρήγαν κατά μέσο όρο 300 τόνους το χρόνο παρότι οι άδειες ήταν για παραγωγή 150 τόνων, εναποθέτοντας ετησίως περί τους 5 τόνους οργανικής ύλης στο βυθό του κόλπου, η οποία για να αποσυντεθεί δεσμεύει το οξυγόνο του βυθού και έτσι παράγονται οι ανοξικές μάζες αλλά και εντείνουν το πρόβλημα ευτροφισμού του Αμβρακικού Κόλπου. Αποτέλεσμα μετά από 20 χρόνια λειτουργίας των μονάδων αυτών εντός του Αμβρακικού, ο κόλπος είναι κατά 80% ανοξικός και τείνει να γίνει νεκρά θάλασσα. Το οικονομικό τίμημα να έχουν απομακρυνθεί από την θάλασσα περί τους 3000 εργαζόμενους ψαράδες και κίνδυνο να χάσουν τις δουλειές τους και οι εναπομείναντες 2000 εργαζόμενοι στη θάλασσα και τις λιμνοθάλασσες του Αμβρακικού Κόλπου εκτός της οικονομικής καταστροφής που έχουν υποστεί οι ίδιοι οι ιχθυοκαλλιεργητές από ξαφνικούς μαζικούς θανάτους ψαριών.

Συμπέρασμα, το νέο χωροταξικό νομοσχέδιο για τις θαλάσσιες υδατοκαλλιέργειες πρέπει να απαγορεύει λειτουργία και εγκατάσταση μονάδων εντατικών ιχθυοκαλλιεργειών σε κλειστούς κόλπους, εκβολικά συστήματα και περιοχές natura και να ορίζει την μετεγκατάσταση όσων μονάδων λειτουργούν σε κλειστούς κόλπους στα οργανωμένα πάρκα σε ανοιχτή θάλασσα.

Ο Πρόεδρος - Παύλος Χαραλάμπους