ΕΝΕΡΓΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΑΜΒΡΑΚΙΚΟΥ
Ο Αμβρακικός είναι μια ημίκλειστη θαλάσσια περιοχή έκτασης 450 τ.χ., μεγίστου βάθους 58 μέτρων και επικοινωνεί με το Ιόνιο μέσω ενός στενού διαύλου, πλάτους περίπου 600 μέτρων μήκους 6.000 μέτρων και βάθους περίπου 5 μέτρα. Η θαλάσσια λεκάνη στο κόλπο έχει υφάλμυρα νερά, δηλαδή δέχεται περισσότερα νερά μέσω των βροχοπτώσεων και των ποταμών, απ ότι χάνει μέσω εξάτμισης και της πλημμυρίδας νερών του Ιονίου. Στην ευρύτερη περιοχή συνυπάρχουν σήμερα σε πλήρη αρμονία όλες οι μορφές των υδάτινων οικοσυστημάτων και υδροβιοτόπων, το θαλάσσιο, το υφάλμυρο με τις 8 λιμνοθάλασσες, τα ποτάμια Άραχθο και Λούρο και οι πολλοί χείμαρροι, καθώς και οι εκτεταμένοι βάλτοι με αλμυρό και γλυκό νερό.
Το οικοσύστημα του Αμβρακικού αποτέλεσε ένα ιδανικό καταφύγιο για την ανάπτυξη μιάς πλούσιας ορνιθοπανίδας, χλωροπανίδας και ιχθυοπανίδας. Ενας ανεξάντλητος φυσικός πλούτος που ήταν και εξακολουθεί να είναι η αειφόρος πηγή ήπιας οικονομικής ανάπτυξης της περιοχής. Ενας επίγειος παράδεισος που κινδυνεύει ανα πάσα στιγμή να γίνει κόλαση εξ αιτίας των παρακάτω προβλημάτων :
1ον. ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΚΗ ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗ ΤΩΝ ΝΕΡΩΝ.
Μετά την κατασκευή και λειτουργία των φραγμάτων ΔΕΗ στον Λούρο αρχικά και στον Αραχθο μετέπειτα, δημιουργήθηκε πρόβλημα στην ανακύκλωση των νερών του κόλπου, - πρόβλημα που διαπιστώθηκε και από τις μετρήσεις που έχει κάνει το Πανεπιστήμιο Πατρών - και μαζί με την αλλαγή των κλιματολογικών συνθηκών και ανομβρία, αύξησε την αλατότητα των νερών του. Σε πολλές παράκτιες περιοχές έχει υποχωρήσει ο υδροφόρος ορίζοντας και έχουν καταληφθεί από υπόγεια αλμυρά νερά. Η κατασκευή του νέου λιμανιού της Πρέβεζας μίκρυνε ακόμη πιο πολύ το άνοιγμα στο στόμιο του κόλπου και έχουν γίνει παρεμβάσεις μπαζώνοντας θαλάσσιο χώρο για την κατασκευή μαρίνας στην πλευρά του Ακτίου. Όλα τα παραπάνω συντελούν στην μεγαλύτερη επιβράδυνση ανανέωσης των νερών του.
2ον. ΡΥΠΑΝΣΗ
Η ρύπανση είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα για τον Αμβρακικό καθώς και λόγω της προβληματικής ανακύκλωσης, οι επιπτώσεις στο οικοσύστημα αυξάνονται ραγδαίως. Από τις πηγές των ποταμών Αράχθου και Λούρου εως τις εκβολές τους και δίπλα σε τάφρους και χείμαρρους, λειτουργούν πολλές βιομηχανικές επιχειρήσεις, χοιροστάσια, πτηνοτροφεία, τυροκομεία, σφαγεία και ελαιοτριβεία , οι βιολογικοί καθαρισμοί των οποίων υπολειτουργούν ή δεν λειτουργούν με αποτέλεσμα τα λύματά τους να καταλήγουν άμεσα ή έμμεσα ή με by Bus σε παρακείμενους τάφρους και ποτάμια και να καταλήγουν στον Αμβρακικό Κόλπο. Επίσης δεν υπάρχει νομοθετικό πλαίσιο που να οριοθετεί την εγκατάσταση των μονάδων αυτών στις περιοχές περιξ του Αμβρακικού, σε συνδυασμό με την επιβάρυνση ή μη του περιβάλλοντος καθώς και των επιφανειακών και υπόγειων υδάτων από την λειτουργία τους. Ετσι οι Νομάρχες και οι Περιφερειάρχες δίδουν άδειες εγκατάστασης, μετεγκατάστασης ή επέκτασης σε χοιροτροφικές μονάδες, πτηνοτροφικές, σφαγεία και ιχθυοκαλλιέργειες, χωρίς να προηγούνται μελέτες περιβαλλοντικών επιπτώσεων ουσίας, μετά δε την εγκατάσταση και λειτουργία της επιχείρησης ουδέποτε εφαρμόζονται καθώς δεν υπάρχει τακτικός αποτελεσματικός έλεγχος από τις Νομαρχίες οι οποίες δεν διαθέτουν την ανάλογη υποδομή, δηλ. εργαστήρια και προσωπικό. Τέσσερα χρόνια ζητούμε από την Περιφέρεια Ηπείρου και Νομάρχες τακτικούς και εκτάκτους ελέγχους αποτελεσματικής λειτουργίας βιολογικών καθαρισμών όλων των μονάδων που τα απόνερά τους καταλήγουν άμεσα ή έμμεσα στον Αμβρακικό και δυστυχώς «κτυπούμε στου κωφού την πόρτα».
Οι δήμοι και οι οικισμοί πέριξ του Αμβρακικού δεν διαθέτουν αποχετευτικά δίκτυα με επακόλουθο να μην υπάρχουν βιολογικοί καθαρισμοί, διαθέτουν όμως πολλές παράνομες χωματερές, με αποτέλεσμα τα λύματά των να καταλήγουν είτε μέσω του υδροφόρου ορίζοντα είτε μέσω των τάφρων και ποταμών στον Κόλπο.
Η έλλειψη ενημέρωσης για τις επιπτώσεις από την ανεξέλεγκτη χρήση φυτοφαρμάκων και λιπασμάτων από τους καλλιεργητές της περιοχής αποτελούν ένα ακόμη σημαντικό παράγοντα ρύπανσης. Εχουν γίνει ήδη μετρήσεις από το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων το 1999 και το 2006 όπου διαπιστώνεται το μέγεθος της ρύπανσης σε όλο το οικοσύστημα.
Η θολούρα των νερών προέρχεται από την ίλη που δημιουργείται από τα αστικά λύματα, χοιροτροφικά λύματα και λύματα ιχθυοκαλλιεργειών. Στα δε απορρίμματα των ιχθυοκαλλιεργειών ευδοκιμεί ένα τοξικό φύκι το COLLEPRE ASSEMOSA το οποίο εκτοξεύει τοξικό υγρό που σκοτώνει όλους τους ζώντες οργανισμούς στον περίγυρό του και παίρνει την θέση του φυκιού ΠΟΣΕΙΔΩΝΙΑ το οποίο καθαρίζει την θάλασσα παρακρατώντας βλαβερές ουσίες οπως υδράργυρο, μόλυβδο και κάδμιο. Στον Αμβρακικό σήμερα λειτουργούν παράνομα πάνω από 30 μονάδες ιχθυοκαλλιέργειας, και δεν έχει γίνει ΠΟΤΕ έλεγχος επιβάρυνσης του υδάτινου περιβάλλοντος από την λειτουργία των μονάδων αυτών. Με την υπάρχουσα νομοθεσία δίδονται άδειες μετεγκατάστασης ή επέκτασης, ως επίσης άδειες εγκατάστασης για νέα είδη, οπότε ο Αμβρακικός Κόλπος από ΕΘΝΙΚΟ ΠΑΡΚΟ ΚΙΝΔΥΝΕΥΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΠΑΡΚΟ ΙΧΘΥΟΚΛΩΒΩΝ.
3ον. ΔΕΞΑΜΕΝΕΣ ΚΑΥΣΙΜΩΝ
Η συνεχής είσοδος πετρελαιοφόρων στον Κόλπο μαζί με τις δεξαμενές καυσίμων στην Αμφιλοχία και Πρέβεζα αποτελούν μια βραδυφλεγή βόμβα που είναι έτοιμη ανα πάσα στιγμή να σκάσει. Την τελευταία πενταετία είχαμε 7 προσαράξεις και μάλιστα σε μια από αυτές το πλοίο μετέφερε υγρή πίσσα και από θαύμα δεν προκλήθηκε διαρροή και οικολογική καταστροφή.
4ον. ΥΠΕΡΑΛΙΕΥΣΗ
Σήμερα οι επαγγελματίες αλιείς είναι περισσότεροι, χρησιμοποιούν περισσότερα δίχτυα, πιο σύγχρονους μεθόδους αλιείας και τα ψάρια λόγω των κλιματολογικών συνθηκών και ρύπανσης είναι λιγότερα
Μεγαλύτερη όμως καταστροφή προκαλούν τα παράνομα συρόμενα εργαλεία, τα οποία απαγορεύονται με Β.Δ. του 1966. Τα εργαλεία αυτά καταστρέφουν τον γόνο και τις φωλιές των ψαριών και πετούν ξανά στην θάλασσα πάνω από το 50% των ψαριών που αλιεύουν ως μη εμπορεύσιμα Επίσης στα διβάρια παγιδεύεται μικρή γαρίδα, 60 – 80 στο κιλό, η οποία πωλείται στο εμπόριο, ενώ θα μπορούσε να εμπλουτισθεί η θάλασσα και να αλιευθεί όταν θα μεγαλώσει και θα ζυγίζει 30 – 40 στο κιλό. Εχει επίσης αυξηθεί ο αριθμός των αδειών ερασιτεχνικής αλιείας και πολλές φορές αλιεύουν μικρές σουπιές και σε μεγαλύτερες ποσότητες από τις επιτρεπόμενες, με αποτέλεσμα να έχουμε υπεραλίευση και σ αυτό το είδος.
5ον ΕΛΛΕΙΨΗ ΜΕΤΡΩΝ ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ ΥΔΑΤΙΝΩΝ ΠΟΡΩΝ
Η Δ/νση Περιβάλλοντος της Ε.Ε. έκανε συστάσεις στην Ελλάδα και στο αρμόδιο υπουργείο ΥΠΕΧΩΔΕ το Δεκέμβριο του 2004 για να πάρει μέτρα για την ποιότητα των υδάτινων πόρων του Αμβρακικού Κόλπου. Είμαστε στο τέλος του 2007 και ακόμη περιμένουμε τη λήψη μέτρων.
Τέλος δεν υπάρχει ολοκληρωμένο σχέδιο διαχείρισης και ανάπτυξης της περιοχής, η δε ενεργοποίηση και λειτουργία του Φορέα Διαχείρισης του Αμβρακικού γίνεται με ρυθμούς χελώνας και χωρίς να έχει υπογραφεί ακόμη το Π.Δ., το δε νομοθετικό πλαίσιο που θα λειτουργεί είναι τέτοιο που οι παρεμβάσεις του θα έχουν μόνο γνωμοδοτικό χαρακτήρα και δεν θα έχει την επιτελική εξουσία να επιβάλλει κυρώσεις σ όσους ρυπαίνουν ή με ενέργειές τους καταστρέφουν το οικοσύστημα.
Για όλους τους παραπάνω λόγους ο ΑΜΒΡΑΚΙΚΟΣ ΕΚΠΕΜΠΕΙ ΣΗΜΑ ΚΙΝΔΥΝΟΥ, και επειδή η επιβίωση των κατοίκων της περιοχής εξαρτάται και από την επιβίωση του και η επιβίωση του Αμβρακικού εξαρτάται από την δράση ΟΛΩΝ μας, ιδρύσαμε τον σύλλογο Ενεργών Πολιτών Περιοχής Αμβρακικού, μέλη του οποίου μπορούν να γίνουν όλοι όσοι αγαπούν τον Αμβρακικό και θέλουν να αγωνιστούν για την προστασία του. Οσοι θέλουν να βοηθήσουν σ αυτή την προσπάθειά μας στείλτε μας αίτησή σας στη διεύθυνση
http: // amvrakikos – sos.blogspot.com
Ο Πρόεδρος
Παύλος Χαραλάμπους
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου